viernes, 1 de julio de 2016

Mirant per la finestra em vaig recordar de tu. Em vaig recordar dels teus ulls color mar que es van clavar en els meus i em van calar per dins. Em vaig recordar del vers de la cançó que, dolçament, sona ara mateix dins aquesta habitació, que està tan lluny de tu. Com tot. Em vaig recordar d'aquell passeig que tant de bo es repetís en tancar els ulls. Em vaig recordar dels meus cabells fregant-te a poc a poc. Em vaig recordar de la teva rialla, que va ressonar en aquell lloc que vam fer nostre. Mirant per la finestra em vaig recordar de tu. Com cada dia...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mirando por la ventana me acordé de ti. Me acordé de tus ojos color mar, que se clavaron en los míos y me calaron por dentro. Me acordé del verso de la canción que, dulcemente, suena ahora mismo en esta habitación, que está tan lejos de ti. Como todo. Me acordé de ese paseo que ojalá se repitiese cerrando los ojos. Me acordé de mi pelo rozándote lentamente. Me acordé de tu risa inundando ese sitio que hicimos nuestro. Mirando por la ventana me acordé de ti. Como todos los días...



Maria Victory Cirer

No hay comentarios:

Publicar un comentario